2040 rok, biuro co-workingowe freelancerów produkujących prąd elektryczny. Większość z nich była kiedyś zawodowymi kierowcami.
(Niedawno zaliczyliśmy 20 stopień zasilania. A teraz dołóżcie do tego kilka milionów samochodów elektrycznych)
Foto: Black Mirror S01E02
Według badań z mową nienawiści w internecie styka się w Polsce na co dzień 4 na 10 młodych ludzi, a zjawiska zmasowanych ataków w sieci doświadczył co piąty nastolatek.
Z każdym kolejnym rokiem dominacji Facebooka i Twittera coraz bardziej wątpimy w powstanie kolejnego popularnego social network (SN). Hype na Ello trwał całe dwa dni. Bo co nowego można wymyślić w kwestii SN? Twórcy Plague wymyślili. Coś genialnego w swej prostocie.Continue reading →
(polecam jako OST numer DJ Shadow)
Wsiadasz do zatłoczonego tramwaju wiozącego kolejny transport zasobów ludzkich do zagłębia biznesowego. Mały sukces, masz się czego złapać by utrzymywać równowagę. Tak jak każdy wokół chcesz, aby podróż trwała jak najkrócej, najlepiej żeby nie trwała w ogóle, żebyś już był na miejscu. Tymczasem przed tobą 20 minut w ścisku, z uczuciem narastającego napięcia, bo wiesz ile musisz dzisiaj zrobić i wiesz, że nie zrobisz nawet połowy, bo przyjdą do ciebie ludzie z nowymi zadaniami, ale-takimi-naprawdę-pilnymi, na ASAPie i dzięki i super, to przypomnę się za godzinę.
20 minut. Masz dwa wyjścia: skupić wzrok na tym małym fragmencie okna widocznym między twarzami innych ludzi albo wyciągnąć telefon i zacząć przeglądać fejsa albo czytać newsy o wojnie na drugim końcu świata. Telefon wydaje się bezpieczniejszy. Poza tym dowiesz się czegoś o świecie, będziesz dobrze poinformowany, na czasie.
Przez kilkanaście lat grania w RPG Cyberpunk 2020 nikt z moich znajomych nie chciał wcielać się w rolę Technika. W porównaniu z Solo (wojownik), Fixerem (uliczny cwaniak, załatwiacz), czy Dziennikarzem granie gościem spędzającym większość czasu w warsztacie wydawało się nudne. Po Makerlandzie zmieniłem zdanie. To będzie pierwsza profesja, którą wybiorę na najbliższej sesji.
Tyle wygrać! Najpierw Shadowrun: Dragonfall, a tuż po nim na androida i PC wychodzi Deus Ex: The Fall, osadzone w tym samym uniwersum, co IMHO jedna z najlepszych gier w historii, Deus Ex: Human Revolution. Jestem ogromnym fanem tej gry, przeszedłem ją trzy razy, kupiłem wszystkie DLC, łącznie z wersją reżyserską, przeczytałem książkę i komiksy. Gdy DE: The Fall w końcu wyszedł na Androida (na iOS był już w lipcu 2013), kupiłem go natychmiast. Granie na Nexusie 7 okazało się jednak bardziej walką z interfejsem aniżeli z samą grą. Jakaż była moja radość, gdy już parę dni później dowiedziałem się o zbliżającej się premierze wersji PC. Odpuściłem wersję mobile i cierpliwie czekałem (w międzyczasie grając w Shadowrun).
Oh, I am most definitely in. Totally.
Insane dragons? Assholes with enormous machineguns?
Devil dogs that hump your leg when no one’s looking?This is the place for me, no question about it.
Blitz, decker
Wydany w lipcu 2013 roku Shadowrun Returns kupił mnie całkowicie. Oldschoole’owe RPG z grafiką i mechaniką jak sprzed 10 lat, turową walką oraz masą czytania (didaskalia do dialogów!). Mimo takiej oprawy gra wciągała od samego początku. To świetny przykład, że od formy ważniejsza jest treść, w tym przypadku dobrze opowiedziana historia z unikatowym klimatem.
Kiedy ostatnio namawialiście kogoś do dołączenia do kolejnej sieci społecznościowej? Przez kilka dni próbowałem przekonać parę bliskich mi osób do korzystania z Path. Włożyłem w to mnóstwo energii – rozmowy bezpośrednie, telefony, wiadomości. Niektórzy mogliby oskarżyć mnie o nękanie.
Kolejny Rok Mobile, wow, Polacy tacy internetowi? Pora opuścić bańkę.
Ta historia może być przestrogą dla wszystkich, którym wydaje się, że stworzą konkurencję dla Facebooka.
…że wpada tu tylu przypadkowych ludzi z Gazeta.pl, postanowiłem wybrać dla Was najciekawsze wg mnie wpisy z tego bloga. Rzekłbym – reprezentatywne.
Szef kuchni szczególnie poleca:
Jeśli nadal jesteście głodni, to polecam jeszcze na deser:
W ciągu zaledwie 10 dni 3 razy pojawiłem się bez swojej zgody na zdjęciach opublikowanych w social media. Na zdjęciach, które nie chciałbym, aby były publicznie dostępne. Tym razem udało mi się wszystkie wychwycić, ale tylko dlatego, że ich autorzy są moimi friendsami.